YAZILAR

Açılımdan zarar gelmiyorsa
Bir garip Adem
Çakallar ve Köpekler

İstanbul ..... Ne desen eksik kalır
Mühre (Paşabahçe Şişe Cam Fabrikası)

 

 

 


ŞİİRLER
001


KAVAK AKŞAMI

Karşı sahil şıkır şıkır ışıklar
Birbiriyle sarmaş dolaş aşıklar
Masamızda meze, rakı, balıklar
Bu Kavak akşamı dağıtır beni

Aşina bir koku, denizin tuzu
Çok eski günlere götürür bizi
Hüzzamdan çalıyor gönlümün sazı
Bu Boğaz akşamı ağlatır beni

Poyraz eser balıkçılar alesta
Denizdeki ağlar üşür dalyanda
Dilden dile şarkı olur bir sevda
Bakarken denize söyletir beni

Beyaz bir tekne, sanki deniz kızı
Gelir geçer açıktan bazı bazı
Solarken artık ömrümün yıldızı
İki gözüm çeşme, çağlatır beni

24-29.03.2007

 


EMANET UĞRUNA

Yollar çetin, uzak da olsa menzil
Her köşe başını tutsa da rezil
Yapmadan kumaştan en ufak tenzil
Kahpenin defterin dürer gidersin

Emanete sahip çıkılacaksa
Uğrunda bir bedel ödenecekse
Sonunda firavun gömülecekse
Altını deryaya sürer gidersin

Kim olursa olsun bunun sebebi
İstersen çoban ol, istersen çelebi
Baldıranı içen Sokrates gibi
Ağıya parmağı çalar gidersin

Şairim üzülüp, bağlama kara
Cennette bulunur yol sora sora
Bir halı misali basıp ta kora
Başın dik, yüzün ak çeker gidersin

20.04.2008/BEYKOZ

 

Sayfa başı
002


MEYNAME

Ab-ı hayattan çekince bir fırt,
İster has adam ol, istersen hırt.
Gönüller gülizar, kafalar mest.
İster mümin ol, ister putperest.

Gam, keder, neşe hep bahanedir.
Sofrayı kurmak arifanedir.
Muhabbet tadından yenmez bir şeydir.
Sen sözü söyleyense hep meydir.

Şair sen sen ol, kararını bil
Meyin affı yok, olursun rezil.

24.02.2008 / Beykoz


SONBAHAR

Sarı, turuncu, kahverengi, kızıl,
sıcak renkli bir resim.
Ne hazan, ne hüzün,
benim en sevdiğim mevsim.
yürüyorum,
yer Beykoz korusu.
Sarı yapraklar dallarda gün sayıyor
Havada nemli sonbahar kokusu.
Zaman bozuk musluk misali,
damla damla akıyor.
Çöpçüler yığmış yaprakları
bir mevsimi yakıyor.
Şair otuzbeş yaş yolun yarısı demiş,
bu elli beşinci sonbahar,
kalanın yarısını da çokta geçtik
A dostlar,
acep cepte daha
kaç sonbahar var?

12.10.2006 / Beykoz

Sayfa başı
003


ŞU ROMA'NIN HALLERİ

İftira mı Neron'um
Sen Roma'yı yaktın mı?
Doğru söyle Brutüs
Jül Sezar'a taktın mı?

............Caligula diktatör;
............Destan oldu Roma'ya
............Atı yaptı senatör
............Roma girdi komaya

İlletlisi delisi,
Hepside Sezar oldu.
Tarihin ol bahçesi.
Roma'ya mezar oldu.

20.04.2004 / Akbaba (Kulübe)


PARKTA

Anasının kucağında uyuyan bebe
....biz uyanıklar fark etmeden baloncuyu
........-istiareye mi yattı ne?-
fark edip de anında
....açtı gözlerini -ki hala mahmur-
........açmasıyla yumarak
............bastı yaygarayı.
Feryat gökgürültüsü, gözyaşları yağmur.
Uyanık baloncu, kaçırır mı avını,
....hemen yatıp sotaya, başlıyor beklemeye.
İşbirlikçi veledin, bıktırıp anasını
....balonun parasını
........avcuna saymasını.
Aynende öyle oluyor.
....Ve sen de diyorsun ki
anneye karşı bebekle baloncunun
....organize işlerini gören,
........onları ortak sanır.
Olanı biteni anlatsam
....acaba kim inanır.
İnansa inansa...
....Kadir inanır.

16.05.2008 / Beykoz (Parkı)

004


NEDENSİZ

Bugün sabah erken kaktım,
............................. nedensiz.
Fırladım sokaklara,
..................... nedensiz.
Dışarıda yağmur, soğuk ve ben
...................... olduk mu kanka?
....................................... nedensiz.
İndim deniz kenarına
.......... bir martı
................. sabah sabah çığlı çığlığa
............................ densiz mi densiz!
Besbellki de nedensiz.
Ve yıldız, poyraz
........... ve mutedil dalgalı deniz
................... ve bendeniz.
Ayaküstü başbaşa,
............... nedensiz.
Bu sabah kaldırımlar ıslaktı
.......... deniz ıslaktı
................ ben ıslaktım.
Bu sabah erken kalktım.
Bu gün sabah bir başkaydı;
Dün gibi değil,
.......... yarın gibi değil,
................. bir ömür gibi değil,
Değişik
...... öylesine
........... nedensiz.
İyisi mi...?
......... nedenini ne ben merak edeyim
............. ne de siz.

09.01.2008 / Beykoz

RÛZ-İ PİLAV

Dediler pilav var, hemen atla gel.
Yerimden fırladım sanki ok gibi.
Arkamdan yetişmez ne kurşun, ne yel.
Kazanlarla pilav epey çok gibi.

...... Diyorlar ki memlekette aç mı var?
...... Bunu diyen etsin tövbe istiğfar.
...... Tepsi tepsi tükeniyor pilavlar,
...... Lakin doyamadım hâlâ tok gibi.

Yavaş ye ağrımasın mide, karın.
Doluyu getirip, boşu kaldırın.
Sekiz on pakette yanıma sarın.
Manzarayı gören herkes şok gibi.

...... Şeref çağırdığına çoktan pişman.
...... Kuru, pilav taşımaktan perişan.
...... Halimize güler hem dost, hemde düşman.
...... Kazan kazan pilav artık yok gibi.

Pilavi der, bu ne güzel yemektir.
Paylaşılan yemek değil emektir.
En güzeli insanları sevmektir.
İşte buda hepimize hak gibi.


Aşık Pilavi 02.01.2007

 

005


İYİ Kİ

İyi ki varsın,
....Akçakıllı derede yüzen sırtı ala balık,
....İnsanoğlunun gonca gülü, ayparçası çocuk.

İyi ki varsın,
....Taş duvara can veren sarmaşık,
....Sazının bir teliyle bin derde derman olan aşık.

İyi ki varsın,
....Havada göçmen kuş ormanda kurnaz tilki, ................................dalda parlayan sığırcık,
....Kurşun geçmez kör karanlığı yırtan ışık.

İyi ki varsın,
....Başkalarının acıları için atılan sessiz çığlık,
....Dökülen gözyaşı, alınteri, nasırlı el, kalpak, çarık.

İyi ki varsın,
....Gül, karanfil, çulha, gelincik
....Kestane, defne, koca meşe, kızılcık

İyi ki varsın,
....Sevda, onur, merhamet, kahramanlık,
....Kutupta ki fok yavrusuna gösterilen duyarlılık.

İyi ki varsın...
........İyi ki varsınız,

Yoksa nasıl katlanırdık
....her sabah bizi
........lâbirentte peynir kapma yarışına koşan
............bu kitapsız dünyaya

İyi ki varsınız.
....Hepinize selam olsun,
........Sayenizde dayandık
............Sayenizde yaşadık.

20.07.2007 Saat:20.07 / Beykoz



DOĞDUĞUM EV

Önünden geçerken doğduğum ev,
............................... yüzüne bakamıyorum,
Sitemli acı gülümsemeni görmekten korkuyorum,
Sessiz çığlığını duyuyorum...
............................utanıyorum.
Çatısı çökmüş,
....cam çerçeve kırık,
........tül perde yırtık.
Bir tek bodrum katı,
....sürdürüyor gibi eski hayatı.
Kulağıma yavaşça;
...."bir zamanlar mekandım, zaman benim içinde,
........artık tarih oluyorum, evvel zaman içinde.
Sen, siz, hepiniz
..................terk ettiniz!
Terk ettiniz acıyan bakışlara
...."bir daha baharı gelemeyecek karakışlara"
........diye fısıldıyor.
Bakmasam da görüyorum bir şeyler duyuyorum.
Zaman zaman eski kavgalar çınlıyor,
....bayram sevinçlerinin
........coşkulu uğultusu duyuluyor zaman zaman.
Belki bir köşesinde saklı durur
....Ağababamın okuduğu bir ezan
Hala üzerimde taşırım sanki
....beni ayağında sallayan annemin sıcak nefesini
Bu dünyaya dairlik sesleri duyduğum gibi.
....başka dünyalarında duyuyorum sesini.
Karanlık gecelerde
....eski sakinleri dolaşır belki içinde,
........gıcırdatmadan kırık tahta döşemelerini,
Bilinmez bir ışık yalar
....rüzgarda uçuşan yırtık tüllerini.
Doğduğum ev;
Ayağı kırılan bir atın
Sonunda vurulacağını bile bile
İnatla sürdürmesi gibi yarışı
Sonunda yıkılacağını bile bile
İnatla ayakta duruyor
................zamana karşı.
Ey doğduğum ev;
........ne olur küsme!
Giderayak beni daha fazla üzme.
Zaten çoktan farketmişsindir,
........önünde gerçekten yüzüne bakamıyorum...
Utanıyorum!
Yakama yapışıp;
"nerede o eski günlerim"
........diye hesap sormandan korkuyorum.
O eski güzel günler mi Mehmet Bey,
....eski güzel günler öyle mi?
Peki iki gözüm,
........iki çeşmem
Her şeyde böyle mi bitmeliydi,
............................ille de böyle mi?

24.04.2005 / Beykoz


006
KENE

Piknikte gezerkene
Geleni süzerkene
Bir mangallık keyfim var
Onu da bozar kene
DARAĞCINDAKİ FİDANLARA

Kalemler kırılıyor
kalkıyor parmaklar
bir yığın ihtiyarlar
gençleri ölüme yolluyorlar.
Sonra....
kuruluyor sehpalar....
...ipin ucunda bir genç
'suçu bizi sevmek olan'
hepsinden yüksekte
bir bayrak gibi dalgalanarak,
dünyaya,insanlığa
tepeden bakarak,
gözleriyle
bir isyan türküsü söylüyor.
Ve o gözlerde
dünya ölüyor.

4.9.2009

Halit Çelenk'in 'İdam Gecesi Anıları' kitabıyla ilgili Cumhuriyet Kitap ekindeki (sayı 1020)
yazıdan esinlenerek yazılmıştır.


Sayfa başı
007
008
009
010
011
012
013
014
015