YEDEK SUBAYLIK

........... Yıldız’daki okulumdan mezun olunca “Önce vatan görevimi yapmalı ondan sonra mesleğimde çalışmalıyım” düşüncesiyle İstanbul’da, Halıcıoğlu’ndaki İstihkam Yedek Subay Okulu’nu bitirmiş, kurada da İstanbul Kartal-Maltepe’deki 1.Zırhlı Tugay Komutanlığı, İstihkam Bölüğü Asteğmenliğini çekip bu göreve atanmıştım.

........... 3 Kasım günüydü. Elimde küçük bavulum, omzunda sarı demirleri olan haki yedek subay elbisemle Maltepe’deki nizamiye kapısına vardım. Saat 13.00’e yaklaşıyordu. Camlı kulübedeki nöbetçi çavuş önce: “Hoş geldin komutanım !” diyerek bir selam çaktı ve beni kulübedeki sandalyeye oturtup manyetolu telefonla geldiğimi karargaha bildirdi. Biraz sonra gönderilen bir ciple Maltepe’ye tırmanmıştık. İstihkam Bölüğü yazılı bir binanın önünde durduk.

........... Bölük Komutanı Ali Demirezen’in karşısındaydım. Komutan masasında oturuyordu. Bir şeyler yazmaktaydı. Selam çaktım ve atama emrimi uzattım. Yazıyı aldı. Şöyle bir göz gezdirip başını kaldırdı:

.......... -Asteğmen, bavulunu bırak. Sahada 10 kamyonlu konvoy bekliyor. Konvoy başındaki cipteki Astsubay Selim’i gör. Yazılar onda. Konvoy kumandanı sensin. Darıca’daki çimento fabrikasından 1. Zırhlı Tugay Komutanlığı’na tahsis edilen çimentoları alıp Tugay’a getireceksin !

.......... -Emredersiniz komutanım ! dedim.

.......... Sonra gene başını masaya eğdi ve yazı yazmaya devam etti.
Selam çaktım. Komutanın arkasındaki duvardaki çerçevede başı kalpaklı Atatürk ile göz göze geldim. Çıktım odadan.

.......... Darıca Çimento fabrikası, Kocaeli’nin İstanbul ili sınırına yakın, 1914 yılında kurulmuş, daha sonraları geliştirilerek büyütülmüş Türkiye’nin ilk çimento fabrikasıydı.

Şantiye Öyküleri Kitabı Mukadder Özakman sayfası