|  
             MAYIS 2008 
              “BEN NE YAPABİLİRİM?” 
            ............. Şebnem’in bebeği  olduktan sonra işe döneceğinde nerede başlayacağı sorun oldu? Biz de onun evine  yakın olduğu için merkezde başlamasını istiyorduk. Bunu da direk Hamza Bey’e  söyleyemiyorduk. Soyak’a geldikleri birgün yemekte Gürkan’ı karşımıza aldık ve  Şebnem’in yeni doğum yaptığını ve çocuğunu emzirmesi gerektiğini söyledik.  Güran “İyi de ben ne yapabilirim” dedi. Şaşkın şaşkın birbirimize  bakarken bütün yemekhanenin de bizi dinlediğini ve baktığını gördük. Tabiki  hepimiz şaşırdık. Sonra Şebnem’in evinin merkeze yakın olduğunu ve eğer orada  görev yaparsa eve gidip gelebileceğini anlattık. Bunu Hamza Bey’e  söyleyemediğimizi de ilave ettik. Bunun üzerine giderken Gürkan Hamza Bey’le  görüşeceğini söyledi. Yolda giderken de Şebnem’in durumunu anlatıp merkezde işe  başlamasının iyi olacağını belirtmiş. Daha sonra Hamza Bey’le Atilla Bey’in  konuştuğu Şebnem’in doğum izninden sonra merkezde başlamasının uygun olacağına  karar vermişler. Böylece Şebnem Merkez’de görevine başladı ve öğlenleri süt  izni alıp oğullarının yanına eve gidebildi. Ama her konusu açıldığında  Gürkan’ın ben ne yapabilirim demesi aklımıza gelir. 
            3   3 ELEKTRİKLER GİTTİ. 
            ............. 2008 yılının Temmuz  ayında artık Soyak 2. Etap geçici kabulleri başladı. Birçok eksik bulunduğundan  1 ay eksiklerin giderilmesi için süre tanındı. Geçici kabul’den sonra Yüksek  Yapılar Üst Kurulu geldi. Bu arada müthiş sıcak o kadarki, klimalar yetersiz  kalıyor. Bu arada kalorifereler yakılıp onların kontrolü yapılıyor. 40 derece  oluyor 60 derece. İnsanlar denemeler yapılırken balkondan ancak kontrolarını  izleyebiliyorlar. Tabii birde asansörlerin devreye girmesi gerekiyor. Komisyonları  gezdirirken sorun yaşanmaması lazım. Ne yapalım ne yapalım derken, bir formül  bulmuşlar. Formül’e göre, kurul ve kabul heyeti geldiğinde asansör görevlisi  yukarıda bulunacak, çıkacakları katı telsizden anons ederek asansörcünün bunu  elle ayarlaması sağlanacaktı. Denemeye karar verirler. Asansörcüyü yukarı  çıkarırlar, asansöre binerler “4.kat” 4.kattın düğmesine basılır ve 4. kata  çıkılır. Deneme başarıyla sonuçlanmıştır. Ertesi gün Heyet gelir asansöre  binilir birgün öncesi tekrarlanır. Herşey yolunda iyi gider. Neyse heyetten  birisi 3.katta kontrol yapmak isteyince asansör çağrılır binilir. “3.kat”  basılır. Hiçbir hareket yok. Allah Allah ne oldu. Neyse “3 3” telsizden tekrar  anons edilir 3.kat düğmesine basılır gene hareket yok. Telsiz’den bir ses  “elektrikler gitti”. Tabii hemen asansörden kurtarılması çalışması yapılır ve  kurtarılır. Demek ki ne kadarda işlerin düzenli gitmesini isteseniz de  gitmeyecekse gitmiyor. 
             
              Şantiye 
          Öyküleri Kitabı Hüsniye Palanduz sayfası 
          
  |