Ermeni Mahallesi (Sol Taraf)

Girişte caddenin ilk dükkânı; Şahinkaya mescidi müezzini Sabri Efendinin kundura dükkânı ve aynı yerde çatı makina Ustası Zait Efendi, çocukları Esat ve Vedat; dükkânın üstünde oturan seyyar satıcı ve pazarcı Liyezer, eşi madam Fırtuni, çocukları Marko, Nesim ve Ester.

Bitişikte eski nikâh dairesi vardı. Burada hizmetli çalışan Rıfat Efendinin iki oğlu vardı. Büyük oğlu Hüseyin ve eşi Halet Hanım Hüsniye sokağında otururdu, çocukları yoktu. Küçük oğlu Asri, eşi Meliha Hanım, çocukları Şükran, Handan ve Asuman’dı.

Bitişiğinde terzi Ahmet, kardeşi Turan, kalfaları Osman ve Tahir vardı.

Yanındaki evde balıkçı Emin Efendi, altındaki dükkânda zahireci Hüseyin Efendi. Bunun yanındaki evin sahibi İsmail Efendi’ydi. Evin altındaki dükkânda kunduracı Süleyman Efendi, bitişik dükkânda ise kunduracı Mihran Usta’ydı.

Yanındaki dükkân Fethi Beyin nalbur dükkânıydı. Yanı başıboş arsa olup, sonradan bakkal Hilmi Efendi buraya bina yapmıştır. Bugün ise bu binanın altındaki dükkânda Albay Saim’in kitaplığı, bir terzi, bir tamirci, seyahat acentesi vardır. Üstünde ise bakkal Ahmet’in eşi Sabiha Hanım, diğer dairede oğlu Erdem, eşi ve oğluyla, diğerinde de futbolcu Aydın ve eşi Gülay oturmaktadır.

Bitişik bina, tahsildar Mustafa Efendinin evidir. Eşi Fatma Hanım, çocukları Ahmet, Bedia ve Meliha’dır.

Yanındaki boş arsaya sonradan yapılan ev, Beykoz’un eski kürekçilerinden ve ilk Beykoz Demokrat parti ilçe başkanı olan Mehmet Kaptan’a aittir.
Yanında yine boş arsa olan yere Beykoz Asayiş Şube müdürlüğü yapılmıştır.
Yanındaki evde madam Fofo oturmaktaydı. Kardeşi Fener’de oturan İstavro’ydu.
Bitişikte kunduracı Ziya Efendi, eşi Seniye Hanım ve sütçü Hamit’in kızkardeşi Halime ve kızı Yücel otururdu.
Yanında ormancı Hakkı’ya ait boş arsa(halen boş) vardır.
Bunun yanında parmakçı Hamdi’nin evi, bitişikte Panayot’un evi vardı. Burada oturanlar; muhtar Efendi ve kızı Muammer Hanımdı. Diğer kiracılar ise Ayhan ve annesi. Panayot’un evini sonradan satın alan bakkal Ali dayı, eşi Ulviye Hanım, çocukları Tevfik, Muhammet, Ziynet, Fahriye, Ayşe’ydi.

Bitişik evde Hakkı Efendi, eşi Nafia Hanım, oğlu Selim ve kızı vardı. Aynı evde Tahsin Efendi, eşi, çocukları Celil ve postacı Muzaffer otururdu.

Yanındaki evde Hafız Mehmet, eşi Nebahat Hanım, çocukları Tahire, Canan, Tahir’di.

Bitişikte yorgancı Sefer Efendi, kardeşi Kaya ve Mehmet Yavuz, eşi Melek Hanım, çocuklarıyla oturuyordu.

Bitişikte madam Evdoksıya otururdu. Aynı evde Cumhuriyet köylü Havva Hanım, kızı ve damadı Necdet oturuyordu.

Yanındaki evde Hacer Hanım, daha sonra bu evi satın alan Sabri Kalfa, eşi Hediye Hanım, çocukları İbrahim, İsmail ve Ali oturmuştu.

Bitişik evde bahçıvan Yani Usta, eşi madam Eftalya, çocukları bahçıvan Vasil Usta, kızkardeşi madam Venetiya ve onun çocukları Afet ve Mine otururdu.

Yanındaki evde saka Hacı baba, eşi Fatma Hanım, oğlu Rıdvan Bey otururdu.

Sonradan Şükrü Efendinin satın aldığı ahşap evde önceleri Feride Hanım oturmuştu. Şükrü Efendinin eşi Adviye Hanım, çocukları Ülkü, Ulvi ve İnci’dir.

Yanındaki Beykoz’un meşhur paçacısı Eftim’in evidir. Oğlu tembel Yani burada oturmaktaydı. Kendisi marangozdu, çalışmadığı için bu lakapla anılırdı. Geçimini kilise sağlardı. Rumlarda ve Ermeni’lerde fukara olan hiçbir zaman sıkıntı çekmezdi. Çünkü bunları kilise bilir ve yardım ederdi. Bunların içerisinde kocaları Türk olan aileler de vardı, bunların en sonuncusu kilise evinde oturan Cevdet Efendiydi (Kilise etrafında kilise evleri olurdu). Sonraları ise aynı evde (Eftim’in evinde) daktilocu Kamil Efendi, eşi Fahriye Hanım ve Fehmi Efendi, eşi Emine Hanım, çocukları Oğuz ve Fikri oturmuştur.

Bitişikte bakkal İlyas, eşi Seher Hanım, kızları ve oğlu İsmet vardı.

Yanı başı Orman dairesi (eskiden boş arsa olan yer), bitişiğinde ise Laz İlyas Efendi, eşi ve üç kızı vardı. Büyük kızı Şerife, eşi Akbabalı Hasan Efendi, ortanca Makbule Hanım, eşi şekerci Muhittin Efendi, küçük kızı Nurhayat Hanım da Bahattin Beyle evliydi. Şerife Hanımın çocukları astsubay Berkettin ve kızkardeşi Gülseren’di (Cemal Beyin eşi).

Komşuları Sepon, eşi madam Maryam, oğlu Şahnur ve eşi Makruhi, kızkardeşi Kapriyel ve oğlu Nurhan, eşi Nono, çocukları Kapriyel ve Haçik’ti.

Beykoz’da oturan ekalliyetin birçoğunun işleri sanat ve ticaret idi. Bunların bir kısmının iş yerleri İstanbul’da olup; sabah vapurla gidip, akşam dönerlerdi.

Bitişikteki evdekiler Fuat Efendi, eşi Seniye Hanım, çocukları Adnan ve Süheyla’ydı. Yanındaki evde topal Sabiha Hanım ve Hayriye Hanım, çocukları Yaşar, Nedim ve Recep otururdu.

Bitişikte çok büyük bahçesi olan ev, sonradan papazlık yapan Sümbüloğlu’na aitti. Kızkardeşleri madam Eleni, madam Magdalini idi. Sonradan bu yeri benzinci Fethi Mermer satın almış olup, binayı yenilemiştir. Fethi Beyin eşi Emine Hanım, çocukları Birzat, Nevzat, Şirzat ve Murat’tı.

Yan tarafında bahçe içindeki ufak evde Hayri Bey otururdu. Yanındaki boş arsaya nalbant İbrahim ev yapmış ve orada oturmuştur. (Ermeni mahallesindeki evlerin çoğunun arkasında bahçesi vardır).

Bu evin yanındakinde kahveci Kılıç ve eşi, çocukları Rami, Sami ve Avni otururdu.

Bitişikteki evde berber İbrahim Efendi, eşi Emine Hanım, oğulları belediyede çalışan Haydar ve zabıt kâtibi Ahmet vardı.

Yanındaki evde kunduracı Mihran Efendi, eşi madam Mari, çocukları Verjin, Diran ve Mari’nin kardeşi Manas otururdu.

Bitişikte müezzin Osman Efendi, eşi Havva Hanım, çocukları polis memuru Sulhi ve Seyfi vardı.

Yanı başındaki evde İsa Efendi, eşi Mihriye Hanım, çocukları Kadir, Zeki, Zekai, Aydın, Erol ve Gülseren otururdu.

Onun yanındaki evde Sefer hoca, eşi Münibe, çocukları Salih, Behzat, Sadiye’ydi.

Bitişiğinde Zeynel ağa, eşi Firdevs Hanım, oğlu İbrahim, Selahattin Bey, eşi madam Marika, kızı Safiye Hanım vardı.

Yanındaki evde demirci Voskiyan Tombulyan, eşi madam Vartuhi, çocukları Kirkor, Garbis, Margırit, Alis, Sofi ve eşi Jirayir, Varsanik otururdu.

Bitişikte Kevork, eşi madam Kaharik, kızı Eliza, oğulları zahireci Manuk, Havagen ve onun oğlu Zaven vardı. Aynı evde madam Nercivan, oğlu Onnik de otururdu.

Bunun bitişiğindek i bahçe içinde (sonradan yapılan evde) son yıllarda Mehmet Akçaoğlu ve eşi Saadet Hanım oturmuştu. Bu binanın arka tarafındaki evdekiler bakkal Mehmet Efendi ve eşi Emine Hanımdı. Çocukları ise İlyas, Fehmi, Vehbi, Fethi, Emine Saadet, Hatice’ydi.

Bu evin yan tarafındaki evdekiler kömürcü Hamdi Efendi, çocukları Hamit, Şeref, Hayrettin, Fahrettin, Vahdettin ve Nermin’di.

Bitişikte elektrikçi Rıfkı Efendi, eşi Müzeyyen Hanım, oğulları Fikri ve Feridun vardı.

Onun üstündeki Adil Beyin evinde Hakkı Bey, eşi Fevkiye Hanım, çocukları Bertan ve Lale vardı.

Ermeni Mahallesi (Sol Taraf)

Ermeni mahallesi giriş sağ tarafı Onçesmelerden başlar. Onçesmeler Beykoz meydanında olan eşi bulunmaz tarihi çeşme, gümrük emini “İshakağa” tarafından Rumi 1159’da yapılmıştır. Yüz metrekare civarında kapalı alanı, sekiz sütun üzerine on iki kemeri olan, her tarafı mermer kaplı, ön yüzünde kitabesi, iki yanında demir parmaklı penceresi, iç girişleri merdivenli, aslanağzının altında yalağı olan, görünümü ile zarif ve şaheser bir çeşmedir. 1930’lu yıllarda sütunlar arasında demir parmaklık olup, çeşmeye giriş yandandı. 1938 yılında kahveci, Laz Hakkı tahta ızgara yapmış, üstüne masalar koyarak çeşme içinde oturulmasını sağlamıştır. Aynı yıllarda arka tarafta çeşmenin su haznesi üzerinde iki tane dükkân vardı. Birisi bakkal Ahmet’in babası Hasan dayının bakkalı, diğeri ise muhtar Nihat Beyin muhtarlık yazıhanesi idi. 1948 yılında tamir edilmiş, mermerleri yenilenmiş, çatısı ise bakır levha ile kaplanmıştır. Arkadaki dükkânlar yıkılmış, demir parmaklıklar sökülmüş; çeşmenin ön görünümünü sağlamak için önündeki dükkânlar da yıktırılmıştır.

Çeşmenin yanındaki merdivenlerin dibinde kunduracı Cemal Efendi, üstünde Hacı Beyin dükkânı ve kiracısı manavlık yapan Aliş ağa vardı.

Bitişikte (önceden arsa olan yer) tuhafiyecilik yapan plakçı Mehmet Bey vardı.

Onun yanında terzi Kozma’nın dükkânı olup, sonradan burasını Sermet Usta tamirci olarak kullanmıştır.

Bitişikte berberlik yapan Çavuş ve eşi madam (?), üstte oturan çolak Mehmet’ti.

Yanındaki dükkânda Rum kunduracı Şileli vardı.

Bitişikte demirci Voskiyan’ın dükkânı, yanında terzi Osman Efendi, daha sonra aynı yerde bakkal Ahmet Efendi vardı. Üst katında oturan kunduracı Murat, eşi Cevahir Hanım, çocukları Bahri, Cumhur, Fahri ve Serpil’di.

Yanındaki Fazıl Beyin binasında oturanlar; Mehmet Akçaoğlu, eşi Saadet Hanım, çocukları Şahide, Arif, Ercan. Diğer kiracılar Ali Efendi, oğlu Sabahattin, kızı Semahat. Bir diğeri nalbur Niko, eşi madam Evrekliya, oğlu Lazari. Diğer aile ise Marko ve oğlu Akşoti’ydi.

Bitişikteki ev Fenerli balıkçı reisine ait olup, burasını Ahmet oğlu Şerif satın almıştır. Altındaki dükkânda Raif ağa, uzun yıllar bakkallık yapmıştır. (Eskiden mahalle bakkallarında her şey bulunurdu. Mesela çarık, çarık keçesi, hayvan başlığı, yular, koşum takımları ve bunların muhtelif ipleri tavanda asılı olurdu). Sonradan bu dükkânı bakkal olarak emekli polis memuru Fazıl Bey, daha sonra da Rasim Efendi işletmişlerdir.

Yanı başında manav Mecit, diğeri leblebici Şevki Efendi, bitişikte kalaycı İhsan Efendi vardı.

Yanındaki ev çımacı Hüseyin’e ait olup, çocukları Reşat, Yeter, Hatçe ve damatları Nuri Efendidir. Aynı bahçe içindeki küçük evde Madam Zaik oturuyordu.

Bitişikteki evde kahveci Yakup Efendi, eşi Hürmüz Hanım, çocukları İhsan ve Yusuf vardı.

Yanındaki evde madam Mandelena, madam Elisa ve kuyumcu Yakimi, orta evde papazın oğlu Koço, eşi madam Kornelya ve annesi madam Vasiça, madam Fatika ve oğlu Sara. Aynı evde Yanova, altında madam Kafina ve babaları Aleksander otururdu.

Yanındaki dükkânda saatçi Haluk ağabey, daha sonraları aynı yerde bakkal Altan, üstünde Todori, su tesisatçısı İlya, eşi madam Olga ve marangoz Leonida oturuyordu.

Köşe başında önce bakkal Yavuzlar, sonrasında İbrahim Efendi, Mehmet Efendi de aynı işi yapmışlardır.

Bitişik evin sahibi topal Doktor Niko, kiracısı Salih Pehlivan’dır. Şimdiki sahibi ise Arnavut Tahir’dir.

Onun yanındaki boksör Ali’nin evidir. Burada boksör Ali, eşi, üç kızı ve bir oğlu oturmaktadır. Buna bitişik atlı araba tamircisi Hasan Usta vardı.

Yanında Rasim Efendi ve Mükerrem Hanımın bakkal dükkânı. Bitişikte Ferdane Hanım ve oğlu kara Mehmet otururdu. Ondan sonra Yanyalılar Sümer, Nasip, Tercan ve Ali’nin oturdukları bina vardı. Daha sonra burada dondurmacı Salih Usta, eşi Kübra Hanım, çocukları şoför Ergun, Seher, Aysel ve Ayla oturmuştu.

Panayır sokağının girişini geçtikten sonraki ilk evde; tahsildar Ziya Efendi, eşi Ayşe Hanım, çocukları başkâtip Ali, Saime, Vural otururdu.

Yanındaki evde madam Kasandıra’nın kiracısı şoför Alaattin vardı.

Bitişik ev sahibi yoğurtçu İstavro, eşi madam Eleni, çocukları Yorgo ve Mihal. Kiracıları ise Hilmi Efendi, eşi Berra Hanım, çocukları Ragıp ve Ünal’dı.
Diğer kiracılar ise İsmail Efendi, eşi Gülde Hanım, çocukları Süheyla, Terzi Ahmet, Turan ve Zübeyde’ydi.

Yanındaki arsada “yazlık bahar sineması” vardı.

Bunun bitişiğindeki ahşap evde; babam Hasan çavuş, annem Makbule Hanım, ağabeyim sayacı Mustafa Akçaoğlu, eşi Ayşe Hanım, çocukları Ertuğrul ve Nilgün, alt katta diğer ağabeyim Fahrettin Akçaoğlu, eşi Ayşe ve oğlu Hasan otururdu.

Yanı başındaki arsaya yaptığımız evde ben (Kemal Akçaoğlu), eşim Fatma, kızım Funda ve oğlum Barbaros oturuyorduk. Daha evvel burada kiracı olarak Sami Efendi ve eşi Mediha Hanım oturmuştur.

Bitişik ev Hasan Efendi ve eşi Didar Hanım’ındı.

Onun yanındaki evde Nevzat Bey, eşi Sevim, oğlu Coşkun otururdu.

Bitişikteki evde Hakkı Efendi, eşi, oğlu Rıfat, eşi Ayşe, diğer oğulları Hüsamettin, Rafet, eşi Servet vardı. Aynı evde Şahabettin ve Bahattin kardeşler de oturuyordu.

Onun yanındakinde ise Kirkor Efendi, eşi madam Piyon, kızı madam Agavni, eşi Magat, çocukları Varujan ve Seta vardı.

Bitişikte madam Perus, çocukları Vagırsak, Aram, madam Vartanuş, Zarmine ve Agavni oturmaktaydı.

Onun yanındaki evde kunduracı İbrahim Efendi ve eşi, çocukları marangoz Saim ve Saime vardı.

Bitişikte gazinocu Şevket Bey ve oğlu Nejat; aynı evde seyyar biletçi kör Hafız ve eşi Hikmet Hanım otururdu.

Yanındaki evde önceleri Eşref Hanım, oğlu Kamil Efendi oturmuş; satın alınıp yenilendikten sonra ise postacı Muzaffer, eşi Güngör, kızı Gülay, oğlu Melih oturmuşlardır.

Bunun yanındakinde Refika Hanım, resimci Tahir Efendi, çocukları Cafer ve Faik vardı.

Bitişiğinde salepçi Ömer Efendi, eşi Tayyibe Hanım otururdu.

Onun yanında Hasan Efendi, eşi Fatma Hanım, çocukları Habip, Mebrure, İshakağa ilkokulu öğretmenlerinden Saliha Hanım ve eşi İshakağa ilkokulu müdürü Alaattin Bey, çocukları Engin ve Yeşim oturmuşlardır.

Bitişik bekçi Arnavut Niyazi’nin eviydi.

Bunun yanı Ermeni kilisesiydi. Yanında boyacı Ligor’un ve berber Hüseyin Efendinin evi vardı.

Bunların yanı Ermeni mektebiydi. Burada kiracı olarak oturanlar büfeci Münüp Efendi, eşi Memnune Hanım, çocukları Mehmet, Turgut, Aysu ve Aynur’du. Aynı yerde kaldırımcı Raşit Efendi, oğlu Mehmet; diğer aile ise Sait Efendi, eşi Saime Hanım, çocukları topal Mithat, Salih, Abbas, Türkan, Safiye idi.

Aradaki arsadan (sonradan buraya Koru Apt. yapılmıştır) sonra kundura fabrikasından emekli Nuri Efendinin evinde kendisi, eşi Hayriye Hanım, çocukları İhsan, Ömer, Abdülkadir, Münire otururdu.

Bundan sonra Abraham Paşa korusu hudutları içerisinde olan dört tane güzel eski yapı vardır. İlki Jandarma karakolu, ikinci ve üçüncüsü eski ortaokul olup, sonra biri yuva, diğeri akşam kız sanat okulu olmuştur. Son bina ise Beykoz Askerlik şubesidir. Okul olanlar kullanılmamakta olup, restore edilmektedir. Koruya bitişik son bina ise; Beykoz itfaiyesidir. Yanı başı ise Abraham Paşa korusudur.